คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2437/2515

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกร่วมกันใช้ไม้ตีทำร้ายผู้เสียหายขอให้ลงโทษและริบไม้ของกลาง เมื่อการริบทรัพย์สินเป็นโทษอย่างหนึ่งและคดีฟังไม่ได้ว่าจำเลยนี้กระทำความผิด แม้ไม้ของกลางจะเป็นทรัพย์สินที่ผู้อื่นใช้ในการกระทำผิด ก็จะพิพากษาให้ริบในคดีนี้ไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกอีกคนหนึ่งร่วมกันใช้ไม้ตีทำร้ายผู้เสียหายทั้งสอง ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๕, ๒๙๗, ๘๓และริบไม้ของกลาง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๗, ๘๓ จำคุก ๑ ปี ๖ เดือน ไม้ของกลางริบ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ ไม้ของกลางริบ

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาไม่เชื่อว่าจำเลยได้กระทำผิดดังฟ้อง และวินิจฉัยต่อไปว่าไม้ของกลางที่ศาลอุทธรณ์สั่งริบนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า การริบทรัพย์สินเป็นโทษอย่างหนึ่ง เมื่อคดีฟังไม่ได้ว่าจำเลยนี้กระทำความผิด แม้ไม้ของกลางจะเป็นทรัพย์สินที่ผู้อื่นใช้ในการกระทำ ก็จะพิพากษาให้ริบในคดีนี้ไม่ได้

พิพากษาแก้ เป็นไม่ริบไม้ของกลาง นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์