คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 246/2480

ผัวเมียทะเลาะกันในมุ้ง เมียบีบลูกอัณฑะผัว ๆ จึงต่อยหน้าเมียมีบาดเจ็บ เรียกว่าผัวทำการป้องกันพอสมควรแก่เหตุหาโทษมิได้

ได้ความว่านางสอิ้งและนายพยุงจำเลยเป็นสามีภริยากัน ในคืนเกิดเหตุจำเลยกับนางสอิ้งนอนอยู่ในมุ้งเดียวกัน นางสอิ้งปรารภขึ้นว่าจะซื้อเครื่องนุ่งห่มและที่นอนใหม่ จึงขอเงินจำเลย ๆ ไม่เห็นด้วย จึงเกิดเถียงกันขึ้น นางสอิ้งได้ด่าและรำพรรณแช่งจำเลยต่าง ๆ นา ๆ จำเลยตบนางสอิ้งจับลูกอัณฑะบีบ จำเลยจึงต่อยนางสอิ้งตามส่วนหน้าเป็นแผลฟกช้ำ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย

ศาลฎีกาตัดสินว่า ตามรูปคดีพอถือได้ว่าจำเลยผู้เป็นสามีทำการป้องกันพอสมควรแก่เหตุไม่มีโทษตาม ม.๕๐ แห่งกฎหมายอาญา ฉะนั้นปัญหาเรื่องอำนาจสามีที่จะทำโทษภริยาตามที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยมานั้นจึงไม่จำต้องวินิจฉัยถึง