คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 246/2491

ผู้ใหญ่บ้านตั้งใจจะไปจับผู้ต้องหาฐานทำร้ายร่างกายบุตรผู้ใหญ่บ้าน ที่บ้านผู้มีชื่อ แต่มิได้แสดงว่าตนเป็นผู้ใหญ่บ้าน จะมาทำการจับกุมทั้งไม่ปรากฏว่า เจ้าของบ้านได้ทราบว่าเป็นผู้ใหญ่บ้านหรือไม่ ดังนี้ การที่เจ้าของบ้านและพวกฆ่าผู้ใหญ่บ้านตายในขณะนั้น จะลงโทษตาม มาตรา 250(2) ไม่ถนัด ต้องลงโทษตามมาตรา 249.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองกับนายแคล้วสมคบกันฆ่านายเขียน ถาวะระ ผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งเป็นเจ้าพนักงาน กระทำการตามหน้าที่ตายโดยเจตนา เนื่องจากจะทำการจับกุมนายแคล้วผู้ต้องหาฐานทำร้ายร่างกายขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๔๙,๒๕๐(๒)

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๕๐(๒) ให้ประหารชีวิตจำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกา เห็นว่า นายเขียนผู้ใหญ่บ้านตั้งใจจะไปจับนายแคล้วเรื่องหาว่าทำร้ายร่างกายนายเจียมบุตรของนายเขียน เมื่อก่อนน่าเกิดเหตุเรื่องนี้ประมาณ ๑ เดือน แต่ในขณะเกิดเหตุเรื่องนี้นายเขียนมิได้แสดงว่า เป็นผู้ใหญ่บ้านจะมาทำการจับกุม และไม่ปรากฏในกระบวนพิจารณาด้วยว่า ฝ่ายจำเลยทราบเรื่องในการที่นายเขียนผู้ใหญ่บ้านจะมาทำการจับกุม ยิ่งกว่านั้นไม่ปรากฏด้วยว่าฝ่ายจำเลยทราบว่านายเขียนเป็นผู้ใหญ่บ้านหรือไม่ จะลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๕๐ ข้อ ๒ ไม่ถนัด จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๔๙.