คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 248-249/2471

รักษาบาดแผลไม่ดี

ได้ความว่า จำเลยผู้เดียวเอาขวานฟัน จ. ถูกศีร์ษะ ๑ ที แต่มีคำขุนอินทร์แปลมเบิกความว่า คนขวานไม่ถูกเยื่อสมอง แผลชนิดนี้รักษาอาจหายได้ แต่เมื่อ จ. ไปอยู่โรงพยาบาล จ. ทุกทรมาน ตั้งแต่นั้นมาก็มีอาการคลั่งเพ้ออยู่ได้ ๒ วัน จ. ก็ตาย โดยพิศม์บาดแผลกำเริบ เนื่องจากความรักษาพยาบาลไม่ดีดังนี้

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ว่า จำเลยมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ม. ๒๕๑ ให้ จำคุก ๗ ปี