คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 248/2530

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยแบ่งแยกที่ดินกรรมสิทธิ์รวม จำเลยให้การและฟ้องแย้งว่า ครอบครองที่ดินกันมาไม่ตรงตามฟ้อง และยังมีทางเดินจากที่ดินส่วนที่จำเลยครอบครองออกไปสู่คลองสาธารณประโยชน์ ซึ่งเจ้าของกรรมสิทธิ์เดิมใช้เดินติดต่อกันมาหลายสิบปีแล้ว ขอให้โจทก์ไปจดทะเบียนทางภาระจำยอม ดังนี้การที่จำเลยจะมีสิทธิเดินผ่านที่ดินของโจทก์หรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับการแบ่งแยกที่ดิน ฟ้องแย้งจึงไม่เกี่ยวกับฟ้องเดิม

คดีนี้สืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้จำเลยแบ่งแยกกรรมสิทธิ์ที่ดินที่ถือกรรมสิทธิ์ร่วมกัน จำเลยให้การว่าที่ได้ครอบครองกันมาไม่ตรงตามที่โจทก์ฟ้องและนอกจากนั้นยังมีทางเดินจากที่ดินส่วนที่จำเลยครอบครองออกไปสู่คลองสาธารณประโยชน์ ซึ่งเจ้าของกรรมสิทธิ์เดิมใช้เดินติดต่อกันมาเป็นเวลาหลายสิบปี และฟ้องแย้งข้อ ๑ ให้โจทก์ไปจดทะเบียนแบ่งแยกที่ดินตามฟ้องให้จำเลยตามแผนที่ท้ายคำให้การ ข้อ ๒ ให้โจทก์ไปจดทะเบียนทางภาระจำยอมตามแผนที่ท้ายคำให้การพร้อมทั้งรื้อถอนต้นไม้และสิ่งปลูกสร้างบนทางเดิน

ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฟ้องแย้งข้อ ๒ เพราะไม่เกี่ยวกับฟ้องเดิม

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประเด็นของคดีมีว่าที่ดินที่ต่างฝ่ายว่าได้ครอบครองกันมานั้นมีอาณาเขตเป็นอย่างไร เป็นตามที่โจทก์ฟ้องหรือจำเลยให้การ ส่วนการที่จำเลยจะมีสิทธิเดินผ่านที่ดินของโจทก์ออกไปสู่คลองสาธารณะนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับการแบ่งแยกที่ดิน จำเลยชอบที่จะไปฟ้องเป็นคดีต่างหาก ฟ้องแย้งข้อ ๒ ไม่เกี่ยวกับคำฟ้องเดิม

พิพากษายืน.