คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 25/2491

เช่าห้องเช่าามาแล้วไม่ได้อยู่เอง เมื่อมีผู้อื่นมาขออยู่ ตนสละสิทธิยอมให้ผู้อื่นเข้าอยู่ในห้องเช่า โดยผู้อยู่เสียค่าเช่าโดยตรงต่อเจ้าของห้องตลอดมา ดังนี้ ผู้เช่าไม่มีอำนาจฟ้องขับไล่ผู้อยู่ได้.

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยโดยกล่าวว่า จำเลยได้มาขออาศัยอยู่ในห้องที่โจทก์เช่าจากสำนักงานทรัพย์สิน ฯลฯ แต่ทางพิจารณาได้ความว่า โจทก์ได้ทำสัญญาเช่าห้องจากทรัพย์สิน ฯลฯ อัตราค่าเช่าเดือนละ ๑๒ บาท แต่โจทก์มิได้อยู่ในห้องนี้ คงให้นางแจ่มผู้อยู่ข้างเคียงดูแล จำเลยเห็นห้องว่างจึงไปพูดกับนางแจ่มขอเข้าอยู่ นางแจ่มไปพูดกับโจทก์ ๆ ยอมให้จำเลยเข้าอยู่ และจำเลยได้ให้เงินนางแจ่ม ๒๖๐ บาท แล้วจำเลยได้เข้าอยู่มาจนวันฟ้องราว ๒ ปีเศษ โดยจำเลยเสียค่าเช่าแก่ทรัพย์สิน ฯลฯ ในนามของโจทก์

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ขับไล่จำเลย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความดังกล่าวข้างต้นเป็นเรื่องที่โจทก์สละสิทธิยอมให้จำเลยเข้าอยู่ในห้องเช่าแล้วไม่ใช่เรื่องอาศัยดังที่โจทก์กล่าวอ้างในฟ้อง จึงพิพากษากลับให้ยกฟ้อง.