คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 251/2480

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีแป้งเชื้อเข้าหมักสุราไว้สำหรับทำน้ำสุราเถื่อน แลจำเลยให้การรับสารภาพดังนี้ จะแปลว่าจำเลยมีของกลางไว้โดยเจตนาจะทำน้ำสุราเถื่อนไม่ได้ จำเลยหามีผิดฐานมีเครื่องทำน้ำสุราเถื่อนไม่ วิธีพิจารณาอาญาฟ้อง คำให้การแปลฟ้องพะยาน หน้าที่นำสืบ

โจทย์ฟ้องว่าจำเลยมีลูกแป้งเชื้อข้าวหมักสุราอันเป็นเครื่องสำหรับทำน้ำสุราเถิ่อนไว้โดยรู้ ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ ม.๓๘ แลตามที่แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖ ม.๗

จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลยตาม ม.๑๒ แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง

ศาลฎีกาเห็นว่าคดีเป็นปัญหาในเรื่องแปลฟ้องโจทก์จะเข้าใจไม่ได้ว่า จำเลยมีลูกแป้งของกลางไว้เพื่อทำสุราเถื่อน จึงฟังไม่ได้ว่าจำเลยมิได้มีเจตนาทำน้ำสุราเถื่อน เพราะถ้าจำเลยมิได้มีเจตนาจะใช้ทำน้ำสุราเถื่อน จำเลยก็มิได้กระทำผิด จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์