คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 252/2471

ลักษณพะยาน ฉิณภินะบาดแผลเปนพะยานประกอบคำของเจ้าทุกข์ได้

ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยพยายามลักทรัพย์ของ ก. โจทก์มีพะยานคือ ส. เจ้าทรัพย์เองเบิกความว่า ส. ได้ขีดไม้ขีดไฟดูเห็นแลจำจำเลยได้ แล ส. ยังได้ฟังจำเลยถูกที่แขน ๑ ที นอกจากนี้ โจทก์ยังมีพะยานเบิกความว่าได้ยินเสียง ส. ระบุชื่อ จำเลยว่าเปนคนร้าย แล ส. ได้แจ้งความต่อผู้ใหญ่บ้านว่า จำเลยเปนคนร้ายดังนี้

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า คดีนี้ โจทก์มีพะยานคือตัวเจ้าทรัพย์ประกอบกับบาดแผลที่แขน ๑ แห่ง คดีพอฟัง ลงโทษจำเลยได้ จึงตัดสิน จำคุกจำเลย ๒ ปี ตาม ม. ๒๙๕ - ๖๐