คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2521/2543

เมื่อคดีฟังไม่ได้ว่าจำเลยทั้งสามเป็นผู้กระทำความผิดตาม พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้าฯ และ พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ฯ จึงถือไม่ได้ว่าใบส่งของ ใบปะหน้าส่งสินค้า และกล่องเปล่าของกลางตามฟ้องเป็นทรัพย์สินที่จำเลยทั้งสามได้ใช้กระทำความผิดหรือมีไว้เพื่อใช้กระทำความผิดคดีนี้ หรือเป็นทรัพย์สินที่มีไว้เป็นความผิด จึงไม่ใช่ทรัพย์สินอันพึงริบตามบทกฎหมายที่โจทก์อ้าง ส่วนแผงวงจรป้องกันไวรัสของกลางนั้น โจทก์มีคำขอมาท้ายฟ้องโดยชัดแจ้งว่า ขอให้ศาลสั่งให้ทรัพย์ของกลางดังกล่าวตกเป็นของผู้เสียหาย (โจทก์ร่วม) เท่ากับว่าโจทก์ไม่ประสงค์ให้ศาลสั่งริบทรัพย์ของกลางดังกล่าวตาม พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 115 ศาลฎีกาจึงไม่อาจสั่งให้ริบได้ และไม่อาจสั่งให้ทรัพย์ของกลางดังกล่าวตกเป็นของผู้เสียหาย (โจทก์ร่วม) ได้

โจทก์ฟ้อง ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสามตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 4, 6, 9, 15, 31, 70, 74, 75, 76, 78 พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 4, 6, 7, 42, 44, 68, 108, 110, 115 ป.อ. มาตรา 32, 33, 83, 91, 273, 275 กับสั่งให้แผงวงจรป้องกันไวรัสของกลางตกเป็นของผู้เสียหาย จ่ายค่าปรับเฉพาะข้อหาฐานละเมิดลิขสิทธิ์กึ่งหนึ่งแก่ผู้เสียหาย และริบใบส่งของ ใบปะหน้าส่งสินค้า กล่องเปล่าสำหรับใส่แผงวงจรป้องกันไวรัสของกลาง

จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ

ระหว่างพิจารณาบริษัทอาร์ แอนด์ ดี คอมพิวเตอร์ ซิสเท็ม จำกัด ผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ ศาลชั้นต้นอนุญาต

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 และที่ 2 มีความผิดตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 31 (1), 70 วรรคสอง, 74, 75, 76 พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 108, 110 (1) (ที่ถูกมาตรา 110 (1) ซึ่งมีระวางโทษตามมาตรา 108) ป.อ. มาตรา 275 (ที่ถูกมาตรา 275 ซึ่งมีระวางโทษตามมาตรา 273), 83 เป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดตาม ป.อ. มาตรา 91 ฐานร่วมกันละเมิดลิขสิทธิ์ผู้อื่น และให้แผงวงจรป้องกันไวรัสของกลางตกเป็นของโจทก์ร่วม จ่ายค่าปรับเฉพาะความผิดฐานละเมิดลิขสิทธิ์กึ่งหนึ่งแก่โจทก์ร่วม ริบของกลางอื่น ๆ กับให้ยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 3

จำเลยที่ 1 และที่ 2 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 1 และที่ 2 เสียด้วย นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

โจทก์และโจทก์ร่วมฎีกา