คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 253/2495

โจทก์กล่าวฟ้องว่า จำเลยผิดสัญญาเช่าโดยเอาบ้านของโจทก์แบ่งให้บุคคลอื่นเช่าช่วงฟลายครอบครัว ดังนี้ แม้จะไม่ระบุชื่อผู้เช่าช่วงแต่เมื่อใด เป็นระยะเวลาเท่าไร เป็นเงินเท่าใด เหล่านี้ก็เป็นการเพียงพอให้จำเลยรู้ประเด็นข้อฟ้องได้ดีแล้ว ไม่เป็นฟ้องเคลือยบคลุม

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยประพฤติผิดสัญญาเช่าโดยเอาบ้านแบ่งให้บุคคลอื่นเช่าช่วงหลายครอบครัวโจทก์บอกกล่าวเลิกสัญญาเช่าแล้ว จำเลยยังเพิกเฉย จึงขอให้ศาลขับไล่ ฯลฯ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกัน ให้ขับไล่จำเลยกับบริวารออกจากบ้านเช่า ฯลฯ

จำเลยฎีกา, ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลฎีกา เห็นว่า ในข้อที่จำเลยว่าฟ้องของโจทก์เคลือบคลุม โดยไม่ระบุชื่อผู้เช่าช่วง เช่าแต่เมื่อใดเป็นระยะเท่าใด เป็นเงินเท่าใด ไม่ระบุว่ามีหลักฐานเป็นหนังสือ เหล่านี้ ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์กล่าวฟ้องว่า จำเลยผิดสัญญาเช่าโดยเอาบ้านเช่าของโจทก์ แบ่งให้บุคคลอื่นเช่าช่วงหลายครอบครัว ก็เป็นการเพียงพอให้จำเลยรู้ประเด็นข้อฟ้องได้ดีแล้ว ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

ฯลฯ

ฎีกาของจำเลยทุกข้อฟังไม่ขึ้น

จึงพิพากษายืน