คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2548/2521

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องมีกรรมสิทธิ์ในโฉนดที่ดินร่วมกับ ป. ต่อมา ป. ถึงแก่กรรม ผู้ร้องขอให้เจ้าพนักงานที่ดินแบ่งแยกกรรมสิทธิ์ของผู้ร้องเป็นส่วนสัด แต่เจ้าพนักงานที่ดินไม่อาจทำได้ เพราะไม่ทราบแน่นอนว่ากรรมสิทธิ์ของผู้ร้องอยู่ส่วนใด ทั้งมรดกของ ป. ก็ยังไม่มีผู้จัดการมรดก จึงขอให้ศาลไต่สวนและมีคำสั่งว่าผู้ร้องมีกรรมสิทธิ์ในโฉนดที่ดินดังกล่าวทางด้านตะวันตกจำนวน 3 ใน 4 ส่วน ดังนี้ กรรมสิทธิ์เฉพาะส่วนของผู้ร้องยังมิได้ถูกโต้แย้งแต่ประการใด ผู้ร้องได้กรรมสิทธิ์มาโดยการรับซื้อฝาก มิใช่ได้มาโดยการครอบครองปรปักษ์ กรณีของผู้ร้องมิใช่เรื่องที่ผู้ร้องจะใช้สิทธิทางศาลได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 55

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องร่วมกับ ป. ถือกรรมสิทธิ์ในโฉนดที่ดินร่วมกัน ผู้ร้องมีกรรมสิทธิ์ 3 ส่วนทางด้านทิศตะวันตก ป. ถึงแก่กรรมไม่มีทายาทรับมรดกและไม่มีผู้จัดการมรดก ผู้ร้องได้ขอให้เจ้าพนักงานที่ดินแบ่งแยกที่ดินตามสิทธิของผู้ร้องออกเป็นส่วนสัด แต่เจ้าพนักงานที่ดินไม่อาจทำได้ เพราะไม่ทราบแน่นอนว่ากรรมสิทธิ์ของผู้ร้องอยู่ส่วนใด ทั้งมรดกของ ป. ก็ยังไม่มีผู้จัดการมรดก จึงขอให้ศาลไต่สวนและมีคำสั่งว่ากรรมสิทธิ์โฉนดที่ดินดังกล่าว 3 ใน 4 ส่วนทางด้านทิศตะวันตกเป็นของผู้ร้อง

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ตามคำร้องมิใช่กรณีที่จะใช้สิทธิทางศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 55 ให้ยกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ผู้ร้องถือกรรมสิทธิ์ในโฉนดที่ดินร่วมกับ ป. โดยการรับซื้อฝาก มิใช้ได้มาโดยการครอบครองปรปักษ์ กรรมสิทธิ์เฉพาะส่วนของผู้ร้องยังมิได้ถูกโต้แย้งแต่ประการใด ทั้งมิใช่กรณีที่ผู้ร้องจะใช้สิทธิทางศาลได้ไม่มีเหตุที่ศาลจะสั่งตามนัยแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 55

พิพากษายืน