คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 255/2483

ฉะเพาะลูกแป้งเท่านั้นไม่ถือว่าเป็นเครื่องต้มกลั่นสุรา เว้นแต่จะมีไว้เพื่อต้มกลั่นสุราจึงจะเป็นผิด จำเลยมีลูกแป้งซึ่งเมื่อผสมกับข้าวหมักไว้จะกลายเป็นเชื้อสุรา แต่ลูกแป้งนี้โดยลำพังใช้เป็นยารักษาโรคโคกระบือได้ ดังนี้เมื่อโจทก์หาว่าจำเลยทำและมีลูกแป้งเชื้อสุรา โจทก์จะต้องนำสืบให้เห็นว่าจำเลยมีไว้เพื่อทำสุราด้วยจึงจะลงโทษจำเลยได้

ได้ความว่า จำเลยมีลูกแป้งไว้ ลูกแป้งนี้เมื่อเอาละลายน้ำคลุกกับข้าวหมักไวัจะกลายเป็นข้าวหมักส่าเชื้อสุรา แต่ลูกแป้งนี้ใช้เป็นยารักษาโรคโคกรกะบือได้โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยทำและมีลูกแป้งเชื้อสุราโดยรู้อยู่ว่าเป็นเครื่องทำสุรา และมีไว้เพื่อทำสุรา ขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยมีผิดตาม พรบ ภาษีชั้นใน จุลศักราช ๑๒๕๘ มาตรา ๓๘ ประกอบด้วย พรบ แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๗๖ มาตรา ๗ ปรับ จำเลย ๑๖๐ บาท

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เมื่อลูกแป้งนี้ใช้เป็นยารักษากระบือได้ และโจทก์ไม่นำสืบให้เห็นว่า จำเลยมีไว้เพื่อต้มกลั่นสุราเถื่อนจึงยังไม่พอจะเรียกว่าเป็นเครื่องต้มกลั่นสุราตามความใน พรบ ภาษีชั้นใน จุลศักราช ๑๒๔๘ พิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ฉะเพาะลูกแป้งเท่านั้นไม่ถือว่าเป็นเครื่องต้มกลั่นสุรา เว้นแต่จะมีไว้เพื่อต้มกลั่นสุราจึงจะเป็นผิด ในคดีนี้โจทก์ไม่มีพะยานสืบเลยว่าจำเลยทำหรือมีลูกแป้งไว้เพื่อเจตนาจะทำน้ำสุราเถื่อนพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์