คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2559/2532

แม้ถนนสาธารณะอยู่ในความดูแลของสุขาภิบาล แต่ประชาชนทั่วไปก็มีสิทธิใช้ประโยชน์ร่วมกัน โดยเฉพาะโจทก์ซึ่งมีที่ดินและบ้านเรือนอยู่ติดถนนสาธารณะดังกล่าวย่อมได้รับประโยชน์จากการใช้ถนนสาธารณะนั้นยิ่งกว่าบุคคลทั่วไป การที่จำเลยปลูกสร้างโรงเรือนปิดกั้นถนนสาธารณะเป็นเหตุให้โจทก์ไม่อาจใช้ประโยชน์ได้ตามปกติโจทก์ย่อมได้รับความเสียหายเป็นพิเศษ จึงมีอำนาจฟ้องให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปได้.

การที่จำเลยปลูกสร้างโรงเรือนลงในที่พิพาทอันเป็นการละเมิดสิทธิของโจทก์ในอันที่จะใช้ประโยชน์จากที่พิพาทดังกล่าว เมื่อจำเลยยังไม่รื้อถอนโรงเรือนออกจากที่พิพาท การกระทำละเมิดของจำเลยยังคงมีอยู่ตลอดไปคดีโจทก์ไม่ขาดอายุความ.

โจทก์ฟ้องขอให้ห้ามจำเลยมิให้เกี่ยวข้องขัดขวางถนนสาธารณะกับใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ทั้งแปดเป็นเงิน 40,000 บาทพร้อมดอกเบี้ยจนกว่าจะชำระเสร็จ

จำเลยให้การว่า ที่พิพาทเป็นที่ดินของจำเลย คดีโจทก์ขาดอายุความ โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง คำฟ้องเกี่ยวกับค่าเสียหายเคลือบคลุม

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ที่พิพาทเป็นถนนสาธารณะให้จำเลยรื้อถอนบ้านออกไปจากที่พิพาท ห้ามเกี่ยวข้อง ให้ใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์2,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยจนกว่าจะชำระเสร็จ คำขออื่นให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "...ที่จำเลยฎีกาว่า โจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหายจึงไม่มีอำนาจฟ้องนั้นเห็นว่า แม้ที่พิพาทจะเป็นถนนสาธารณะซึ่งอยู่ในความดูแลของสุขาภิบาลก็ตามแต่ประชาชนทั่วไปก็มีสิทธิใช้ประโยชน์ร่วมกัน โดยเฉพาะโจทก์ซึ่งมีที่ดินและบ้านเรือนอยู่ติดถนนพิพาทย่อมได้รับประโยชน์จากการใช้ถนนพิพาทยิ่งกว่าบุคคลทั่วไปการที่จำเลยปลูกสร้างโรงเรือนปิดกั้นที่พิพาทเป็นเหตุให้โจทก์ไม่อาจใช้ประโยชน์ได้ตามปกติโจทก์ย่อมได้รับความเสียหายเป็นพิเศษ จึงมีอำนาจฟ้องให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปได้...

ปัญหาสุดท้ายเรื่องอายุความจำเลยฎีกาว่า จำเลยสร้างโรงเรือนลงในที่พิพาทตั้งแต่ปี พ.ศ. 2523 กรณีเป็นเรื่องละเมิด โจทก์ฟ้องเกิน 1 ปี นับแต่วันละเมิด คดีโจทก์จึงขาดอายุความ พิเคราะห์แล้วเห็นว่า การที่จำเลยปลูกสร้างโรงเรือนลงในที่พิพาทอันเป็นการละเมิดสิทธิของโจทก์ในอันที่จะใช้ประโยชน์จากที่พิพาท เมื่อจำเลยยังไม่รื้อถอนโรงเรือนออกจากที่พิพาท การกระทำละเมิดของจำเลยยังคงมีอยู่ตลอดไป คดีโจทก์หาขาดอายุความไม่..."

พิพากษายืน