คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 256/2480

ผู้ใหญ่บ้านรับมอบกระบือไว้จากลูกบ้านในท้องที่ของตนโดยกระบือเข้าไปกินข้าวในนาของลูกบ้านซึ่งตั้งอยู่ตำบลอื่น เพื่อรักษาไว้หาเจ้าของต่อไป จำเลยซึ่งเป็นเจ้าของกระบือมาพูดขอกระบือคืน ผู้ใหญ่บ้านพูดเปรียบเทียบให้ใช้ค่าเสียหาย จำเลยไม่ยอมแก้เอากระบือไป ผู้ใหญ่บ้านห้ามก็ไม่ฟังดังนี้ต้องมีผิดฐานขัดขวางเจ้าพนักงาน

ได้ความว่ามีกระบือ ๙ ตัวเข้ามากินข้าวในนาของ ค.ซึ่งอยู่ตำบลอื่น ค.ไม่ทราบว่าเป็นกระบือของใครจึงจับไปส่ง น.ผู้ใหญ่บ้านในท้องที่ซึ่ง ค.ตั้งบ้านเรือนอยู่รักษาไว้ จำเลยมาแจ้งกับ น. ว่าเป็นกระบือของจำเลย ค.จะขอค่าเสียหายตามสมควร น.ผู้ใหญ่บ้านก็เปรียบเทียบให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย จำเลยไม่ยอมในที่สุดจำเลยก็แก้เอากระบือไป น.ห้ามปรามจำเลยก็ไม่ฟังโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.๑๑๙-๑๒๐

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยไม่มีผิดฐานขัดขวางเจ้าพนักงาน ให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า น.ได้รับมอบของกลางไว้โดยตำแหน่งหน้าที่ เมื่อ น.ห้ามจำเลยขืนเอาไปจึงมีผิด ตามมาตรา ๑๑๙

จำเลยฎีกาว่าผู้ใหญ่บ้านไม่มีอำนาจยึดกระบือไว้เปรียบเทียบ

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ แลวินิจฉัยว่าแม้ผู้ใหญ่บ้านไม่มีหน้าที่เปรียบเทียบคดีก็มีหน้าที่รับรักษาของกลางเพื่อนำส่งกำนันตกอยู่ในฐานที่ต้องกระทำตามหน้าที่อันบังคับไว้ตาม พ.ร.บ.ปกครองท้องที่ ม.๒๗-๒๘