คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 258/2485

การลงโทษกักกันนั้น แม้จำเลยเคยต้องโทษกักกันมาก่อนและยังไม่พ้นโทษ ก็ลงโทษกักกันได้อีก

ได้ความว่าจำเลยที่ ๑ ใช้มีดแทงผู้ตายถูกริมกะดูกสันหลัง แผลกว้าง ๑ เซนติเมตร์ลึก ๑๗ เซนติเมตร์ทะลุเข้าข่องท้องถึงแก่ความตายในวันนั้นเอง ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยที่ ๑ ตามกฏหมายอาญามาตรา ๒๔๙ จำคุก ๒๐ ปี ส่วนจำเลยที่ ๒ ยังฟังไม่ได้ว่าได้สมคบกันกระทำผิดให้ยกฟ้อง สำหรับจำเลยที่ ๑ ได้เคยถูกศาลพิพากษาลงโทษกักกันมาแล้ว มากระทำผิดในคดีนี้อีกอันเป็นเหตุร้าย ถือว่าจำเลยมีสันดานเป็นผู้ร้ายให้เพิ่มโทษกักกันอีกด้วยมีกำหนด ๓ ปี แม้จะปรากฏว่าโทษกักกันที่จำเลยเคยถูกศาลพิพากษามายังไม่สิ้นสุดก็ดี ก็ลงโทษฐานกักกันได้อีก ตามคำพิพากษาฎีกาที่ ๒๗๙/๒๔๘๑

ศาลอุทธรณ์แลศาลฎีกาพิพากษายืน