โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้สั่งซื้อสินค้าไปจากโจทก์ในนามร้านตั้งฮั่วกี่หลายครั้งรวมเป็นเงิน ๒๓๑,๒๔๑.๕๐ บาท จำเลยชำระราคาให้โจทก์แล้ว ๘๐,๐๐๐ บาท คงค้างชำระอีก ๑๕๑,๒๔๑.๕๐ บาท ขอให้ศาลบังคับจำเลยชำระเงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า จำเลยมิได้สั่งซื้อสินค้าจากโจทก์ สินค้าดังกล่าวนายประยงค์สั่งซื้อมาเพื่อติดตั้งโรงสีข้าวที่รับจ้างเหมาให้จำเลย ราคาสินค้าโจทก์เรียกมาสูงกว่าความเป็นจริง และโจทก์ไม่มีสิทธิเรียกดอกเบี้ย ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้องพร้อมด้วยดอกเบี้ยแก่โจทก์
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยฎีกาว่าจำเลยได้ยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นเรียกนายประยงค์ซึ่งจำเลยให้การต่อสู้คดีอ้างว่าเป้นผู้ซื้อสินค้าตามฟ้องจากบริษัทโจทก์เข้ามาเป็นจำเลยร่วมกับจำเลย แต่ศาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาต จำเลยอุทธรณ์ แต่ศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัยให้นั้น ปรากฏว่าจำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งศาลชั้นต้นไว้ จำเลยจึงไม่มีสิทธิอุทธรณ์ฎีกา ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายืน