คดีนี้ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินยกฟ้องโจทก์ที่หาว่าจำเลยปล้นทรัพย์
โจทก์ฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า โจทก์สืบพะยาน ๓ ปากว่าจับตะเกียงลานของกลางได้ที่จำเลย แต่ศาลเดิมหยิบยกคำพะยานปากเดียวขึ้นวินิจฉัยผิดต่อวิธีพิจารณา ถึงแม้จำเลยไม่มีผิดฐานปล้นทรัพย์ แต่จำเลยก็ต้องมีผิดฐานรับของโจรเพราะจับตะเกียงลานของกลางได้ที่จำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลล่างได้วินิจฉัยคำพะยานโจทก์โดยละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ไม่ได้วินิจฉัยผิดจากหลักฐานในสำนวนหรือข้อกฎหมายที่โจทก์อ้างมาแล้ววินิจฉัยว่าตะเกียงลานของกลางรายนี้ไม่ใช่เป็นของเจ้าทรัพย์ จึงตัดสินยกฟ้องโจทก์