คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2635/2526

ผู้ตายจะใช้ปืนยิงจำเลยก่อน จำเลยปัดปืนหลุดจากมือผู้ตาย ขณะแย่งปืนกันจำเลยได้ใช้มีดปลายแหลมแทงผู้ตายครั้งแรกเป็นแผลฉกรรจ์ ทำให้ผู้ตายได้รับบาดเจ็บจนไม่สามารถจะแย่งปืนได้อีก แต่จำเลยก็ยังใช้มีดแทงฟันซ้ำอีกหลายครั้งจนผู้ตายมีบาดแผลรวม 6 แผลล้วนเป็นแผลฉกรรจ์ ขณะผู้ตายไม่มีอาวุธและผู้ตายถึงแก่ความตาย เช่นนี้ การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดปลายแหลมเป็นอาวุธฟันนายดำหลายครั้งถูกบริเวณร่างกายหลายแห่ง โดยเจตนาฆ่า และนายดำได้ถึงแก่ความตายสมเจตนาของจำเลย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 69

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ได้ความว่า ผู้ตายใช้ปืนจะยิงจำเลยก่อน จำเลยปัดปืนหลุดจากมือผู้ตาย ขณะแย่งปืนกัน จำเลยได้ใช้มีดปลายแหลมแทงผู้ตายครั้งแรกเป็นแผลฉกรรจ์ ทำให้ผู้ตายไม่สามารถจะแย่งปืนได้อีก แต่จำเลยยังใช้มีดแทงฟันซ้ำอีกหลายครั้งจนผู้ตายถึงแก่ความตาย ปรากฏว่าผู้ตายมีบาดแผลรวม 6 แผลล้วนเป็นแผลฉกรรจ์ เห็นได้ว่า เมื่อผู้ตายถูกจำเลยแทงครั้งแรกนั้น ผู้ตายได้รับบาดเจ็บจนไม่สามารถจะแย่งปืนได้อีก แต่จำเลยก็ยังใช้มีดแทงฟันซ้ำอีกหลายครั้งขณะผู้ตายไม่มีอาวุธจนผู้ตายถึงแก่ความตาย ดังนี้ การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ

พิพากษายืน