คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 264/2479

จำเลยเป็นจีนอยู่ชายเขตต์แดนประเทศสยาม แล้วไปจ่ายตลาดนอกเขตต์แดนประเทศสยามซึ่งอยู่ติดต่อใกล้กัน อันเป็นการผ่านอาณาเขตต์ไปชั่วประเดี๋ยวเดียว ดังนี้ ยังไม่มีผิดตาม พ.ร.บ.คนเข้าเมือง

ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 5

ได้ความว่าเดิมจำเลยเป็นคนต่างด้าวเข้ามาอยู่ในประเทศสยามก่อนใช้พ.ร.บ.คนเข้าเมือง พ.ศ.๒๔๗๐ จำเลยอยู่ชายเขตต์แดนแล้วออกไปซื้อของจ่ายตลาดที่ปาดังเบซาร์ซึ่งอยู่ติดต่อกับเขตต์แดนของประเทศสยาม เป็นเวลาชั่วประเดี๋ยวเดียว แล้วก็กลับมา โดยเหตุที่ตลาดอยู่ใกล้บ้านพักจำเลย ส่วนตลาดในประเทศสยามนั้นอยู่ไกลบ้านจำเลยมาก แลยังปรากฎอีกด้วยว่า ชาวบ้านแถวนั้นก็ได้เคยผ่านเขตต์แดนไปจ่ายตลาดที่ปาดังเบซาร์เหมือนกัน

ศาลชั้นต้นเห็นว่าความจำเป็นที่จำเลยอ้างยังไม่ถึงขนาดตามกฎหมายอันเป็นเหตุที่จะฟังเป็นข้อแก้ตัวได้ พิพากษาให้ปรับจำเลย

ศาลฎีกาเห็นว่าตามรูปคดีจำเลยไม่มีเจตนาที่จะออกจากประเทศสยามไปดั่งที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติ พระราชบัญญัติคนเข้าเมืองตามที่โจทก์อ้างมา ไม่มีความมุ่งหมายจะลงโทษคนที่อยู่ตามชายแดนไปจ่ายตลาดนอกชายแดน อันเป็นการผ่านอาณาเขตต์สยามไปมาประเดี๋ยวเดียวเช่นจำเลยนี้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ที่ให้ยกฟ้องโจทก์