คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 266/2477

+ลักเขาตกปากระวางเรือบาดเจ็บจำเลยต้องมีผิดฐานทำร้ายร่างกายเพราะอาจจะแลเห็นผล แห่งการกระทำนั้นได้แล้ว การทำร้ายร่างกายไม่จำต้อง+ ให้เกิดบาดเจ็บจากกำลังร่างกายของผู้ทำร้ายโดยตรงว่าเกิดบาดเจ็บจากวัดถุอื่นโดย+ของการใช้กำลังก็เป็นผิดได้ประมวลอาชญาทหาร ม.50 ไม่ใช่บทเพิ่มโทษฐานไม่เข็ด +แต่เป็นบทกำหนดโทษสำหรับผู้ทำผิดเป็นทหารประจำ+แม้ทำผิดครั้งแรก ครั้งเดียวก็+วางมาตรานี้ แลเมื่อความ+ของจำเลยมีเหตุจะต้องเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบตามกฎหมายลักษณอาชญาด้วยแล้ว เพิ่มโทษอีกได้ ไม่เรียกว่าเป็นการเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบ 2 ชั้น

คดีนี้ศาลทหารเรือกลางตัดสินให้จำคุกจำเลยตามมาตรา ๒๕๔ มีกำหนด ๔ เดือน เพิ่มโทษตามมาตรา ๕๐ แห่งกฎหมายลักษณอาชญาทหารกึ่งหนึ่งแลเพิ่มฐานไม่เข็ดหลาบตามมาตรา ๗๒ แห่งกฎหมายอาชญาอีก ๑ ใน ๓ รวมเป็นโทษ ๘ เดือน กับให้ยกโทษเก่า ๑ เดือน ๑๐ วันซึ่งรอการลงอาชญาไว้มารวมจำไปด้วย

ศาลกรมบัญชาการกลางทหารเรือแก้กำหนดโทษลงเป็น ๒ เดือน เพิ่มตามประมวลอาชญาทหาร ม.๕๐ กึ่งหนึ่งตาม ม.๗๒ อีก ๑ ใน ๓ รวมเป็นโทษ ๔ เดือนกับให้ยกโทษเก่า ๑ เดือน ๑๐ วันมารวมจำไปด้วย จำเลยฎีกาว่า ๑. ความจริงจำเลยไม่ได้แทงเป็นแต่ผลักพลทหารเปรื่องตกปากระวางเรือไปฟาดราวเหล็กบาดเจ็บ ๒. เมื่อเพิ่มโทษจำเลยตามมาตรา ๕๐ แห่งประมวลอาชญาทหารแล้วจะเพิ่มโทษตาม ม.๗๒ แห่งกฎหมายอาชญาอีกไม่ได้ เพราะเป็นการเพิ่ม ๒ ชั้น

ศาลฎีกาเห็นว่าถึงแม้จะฟังอย่างจำเลยเถียงความผิดของจำเลยก็อยู่ในฐานทำร้ายร่างกายและมาตรา ๕๐ แห่งประมวลอาชญาทหารไม่ใช่เป็นบทเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบแต่เป็นบทสำหรับผู้ที่ทำผิดเป็นทหารประจำการแม้ทำผิดครั้งแรกครั้งเดียวก็ต้องวางมาตรานั้น จึงไม่เรียกว่าเป็นการเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบ ๒ ชั้น แลตัดสิน