คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 267/2481

พฤตติการณ์ที่ถือว่าได้สมคบกันกระทำผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา อ้างฎีกาที่ 865/2468 และ 350/2470

เดิม ล.กับ ป.จำเลยไปรับประทานอาหารที่ร้านผู้ตายเกิดทะเลาะกับผู้ตาย เรื่องค่าอาหาร ครั้นตอนค่ำจำเลยทั้ง ๒ มาร้องเรียกผู้ตายที่หน้าร้านว่าให้มาเอาเงิน พอผู้ตายก้าวหน้าประตูร้านได้ก้าวเดียว ล.จำเลยก็เอามีดปลายแปลมแทงอกผู้ตาย ๑ ที จำเลยทั้ง ๒ ก็วิ่งหนีไปทางเดียวกัน เข้าไปอยู่ในห้องเดียวกัน ผู้ตายถึงแก่ความตาย

ศาลฎีกาตัดสินว่าพฤตติการณ์ที่ ป.กระทำดังกล่าวแล้ว เป็นการเพียงพอที่จะฟังว่า ป.ได้สมคบกับ ล.มาทำการฆาตกรรมรายนี้ มีความผิดฐานเป็นตัวการฆ่าคนตายโดยเจตนา ตาม ม.๒๔๙-๖๓ ตามนัยฎีกาที่ ๘๖๕/๒๔๖๘ และ ๓๕๐/๒๔๗๐