คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 267/2530

เมื่อพยานหลักฐานที่คู่ความนำสืบมาพอแก่การวินิจฉัยคดีแล้วแม้ผู้เชี่ยวชาญจะตรวจลายมือชื่อจำเลยในเอกสารก็ไม่เป็นประโยชน์แก่รูปคดีของจำเลย เพราะจำเลยเบิกความรับอยู่แล้วว่าลายมือชื่อจำเลยแตก ต่างกันบ้าง และตัวอย่างลายมือชื่อที่จำเลยให้ไว้แก่ธนาคารโจทก์กับตัวอย่างลายมือชื่อที่จำเลยขอให้ศาลหมายเรียกมาจากธนาคารอื่นก็ไม่เหมือนกัน แสดงว่าจำเลยเขียนลายมือชื่อหลายแบบจึงไม่จำเป็นต้องให้พยานผู้เชี่ยวชาญตรวจพิสูจน์ การที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาตให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจพิสูจน์ลายมือชื่อของจำเลยไม่ทำให้จำเลยเสียเปรียบ.

โจทก์ฟ้องเรียกเงินตามตั๋วสัญญาใช้เงินและหนังสือรับรองการมอบตั๋วสัญญาใช้เงินที่จำเลยทำขึ้น

จำเลยให้การปฏิเสธว่าไม่ได้ทำเอกสารดังกล่าว ลายมือชื่อในตั๋วสัญญาใช้เงินและหนังสือรับรองดังกล่าวไม่ใช่ลายมือชื่อของจำเลยขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้อง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "...เชื่อว่าลายมือชื่อของจำเลยในตั๋วสัญญาใช้เงินและในหนังสือรับรองการมอบตั๋วสัญญาใช้เงินเป็นลายมือที่แท้จริงของจำเลย ส่วนที่จำเลยฎีกาว่า การที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาตให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจพิสูจน์ลายมือชื่อจำเลยในเอกสารหมาย จ.1 และ จ.2 ทำให้จำเลยเสียเปรียบนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าพยานหลักฐานที่คู่ความนำสืบมาพอแก่การวินิจฉัยคดีแล้ว แม้ผู้เชี่ยวชาญจะตรวจลายมือชื่อจำเลยในเอกสารดังกล่าวก็ไม่เป็นประโยชน์แก่รูปคดีของจำเลย เพราะจำเลยก็เบิกความรับอยู่แล้วว่าลายมือชื่อจำเลยแตกต่างกันบ้าง แม้แต่ตัวอย่างลายมือชื่อที่จำเลยให้ไว้กับธนาคารโจทก์สาขาราชเทวีเอกสารหมาย จ.5 กับตัวอย่างลายมือชื่อที่จำเลยขอให้ศาลเรียกมาจากธนาคารกรุงไทย จำกัด สาขาถนนจันทร์ ก็ไม่เหมือนกัน แสดงว่าจำเลยเขียนลายมือชื่อหลายแบบ จึงไม่จำเป็นต้องให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจพิสูจน์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น"

พิพากษายืน.