คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 269/2478

ลักษณพะยานถ้อยคำผู้ตายมาแจ้งความ+ตายให้ถ้อยคำต่อเจ้าพนักงานระบุชื่อจำเลยเป็นผู้ทำร้ายแต่ไม่ปรากฎว่าเวลาให้ถ้อยคำนั้นผู้ตายรู้สึกตัวว่าจะตายหรือไม่นั้น รับฟังลงโทษจำเลยไม่ได้

จำเลยต้องหาว่าฆ่าคนตายตามมาตรา ๒๔๙ พะยานโจทก์เบิกความแตกต่างกัน โจทก์ได้นำเจ้าพนักงานมาเบิกความด้วยว่า ผู้ตายได้ให้ถ้อยคำว่า ห.จำเลยเป็นผู้ทำร้าย แต่ผู้ตายได้ตายลงในขณะที่เจ้าพนักงานกำลังจดปากคำอยู่นั้นผู้ตายยังไม่ทันได้ลงชื่อ

ศาลฎีกาเห็นว่าตามคำเจ้าพนักงานนั้นไม่ปรากฎว่าในขณะที่ผู้ตายให้ถ้อยคำนั้นได้รู้ตัวว่าจะตายหรืออย่างไร จึงฟังได้เท่ากับคำแจ้งความธรรมดาที่ระบุชื่อผู้ร้ายเท่านั้น จะฟังลงโทษจำเลยไม่ได้ จึงพิพากษายกฟ้อง โจทก์