คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 270/2485

การได้รับประทานบัตร์ทำเหมืองแร่ตาม พ.ร.บ.การทำเหมืองแร่ในที่ดินซึ่งมีผู้ครอบครองอยู่ก่อนโดยสุจริต ไม่ให้สิทธิและอำนาจบังคับผู้ครอบครองอย่างใด เมื่อปรากฏว่ามิได้ทำความตกลงกับเจ้าจองที่มาก่อน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบุกรุกเข้าทำประโยชน์ในที่ดินในเขตต์ประทานบัตร์ของโจทก์เนื้อที่ ๔๐ ไร่ ขอให้ขับไล่และให้ใช้ค่าเสียหาย จำเลยให้การว่าได้ครอบครองที่ดินอยู่ก่อนโจทก์ได้รับประทานบัตร์ ศาลชั้นต้น พิพากษาว่าคดีโจทก์ขาดอายุความให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าแม้โจทก์จะได้รับประทานบัตร์ทำเหมืองแร่ตลอดถึงที่พิพาทด้วย แต่คดีได้ความว่าจำเลยได้ครอบครองที่พิพาทมาก่อนโจทก์ได้รับประทานบัตร์ โจทก์ไม่มีอำนาจที่จะใช้สิทธิบังคับโดยมิได้ทำความตกลงกับผู้ครอบครองที่ดินมาก่อนตามความในพ.ร.บ.การทำเหมืองแร่ มาตรา ๗๔ จึงพิพากษายืน