คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2742/2529

ความรับผิดในเรื่องค่าฤชาธรรมเนียม กฎหมายบัญญัติให้เป็นอำนาจของศาลที่จะใช้ดุลพินิจสั่งตามที่เห็นสมควรโดยคำนึงถึงเหตุผลและความสุจริตในการดำเนินกระบวนพิจารณาและ ต่อสู้คดีของคู่ความ ไม่จำต้องให้จำเลยชำระแทนเท่าทุนทรัพย์ ที่โจทก์ชนะคดี หรือจำเลยแต่ละคนต้องชำระตามส่วนใน คำพิพากษา ที่ศาลล่างเห็นสมควรกำหนดให้จำเลยที่ 2 ซึ่งรับผิด ต่อโจทก์อันเนื่องมาจากมูลละเมิด และจำเลยที่ 3 ซึ่งรับผิด ต่อโจทก์ตามจำนวนเงินที่กำหนดไว้ในกรมธรรม์ประกันภัย แต่ ไม่เต็มตามทุนทรัพย์ที่เรียกร้อง ต้องร่วมกับจำเลยที่ 1 รับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมทั้งหมดแทนโจทก์ชอบแล้ว

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยที่ 1 ที่ 2 ในฐานะลูกจ้างนายจ้างและจำเลยที่ 3ผู้รับประกันวินาศภัยร่วมกันรับผิดใช้ค่าเสียหายที่จำเลยที่ 1 ได้ทำละเมิดต่อโจทก์เป็นเงิน 433,105 บาทแก่โจทก์

จำเลยที่ 1 ขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา

จำเลยที่ 2 ที่ 3 ให้การว่า ค่าเสียหายสูงเกินความเป็นจริง ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 ร่วมกันชำระเงินจำนวน 268,513 บาทพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ และให้จำเลยที่ 3 ร่วมรับผิดกับจำเลยที่ 1 ที่ 2 เป็นจำนวนเงิน86,386 บาท พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์กับให้จำเลยทั้งสามร่วมกันชดใช้ค่าฤชาธรรมเนียมโดยกำหนดค่าทนายความ 5,000 บาทแก่โจทก์

จำเลยที่ 2 ที่ 3 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ 2 ที่ 3 ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปัญหาเรื่องค่าฤชาธรรมเนียมซึ่งจำเลยที่ 2 ที่ 3 ฎีกาว่าควรกำหนดให้จำเลยชำระแทนเท่าที่โจทก์ชนะคดีและควรให้จำเลยแต่ละคนชำระตามส่วนในคำพิพากษาด้วยนั้น เห็นว่า ความรับผิดในเรื่องค่าฤชาธรรมเนียม กฎหมายบัญญัติให้เป็นอำนาจของศาลที่จะใช้ดุลพินิจสั่งตามที่เห็นสมควร โดยคำนึงถึงเหตุผลและความสุจริตในการดำเนินกระบวนพิจารณาและต่อสู้คดีของคู่ความทั้งปวงซึ่งศาลล่างทั้งสองก็ได้ใช้ดุลพินิจสั่งในกรณีนี้ให้จำเลยทั้งสามร่วมกันรับผิดในค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ อันเป็นการถูกต้องและเหมาะสมแล้วไม่มีเหตุที่ศาลฎีกาจะเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น

พิพากษายืน