คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 275/2479

ในคดีที่จำเลยมีได้อุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาศาลชั้นต้น หากศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาคดีนั้นโดยเหตุที่จำเลยผู้อื่นอุทธรณ์เป็นผลดีแก่จำเลยที่มิได้อุทธรณ์ด้วยแล้ว จำเลยผู้นั้นจะฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ว่าตนไม่ได้กระทำผิดนั้นไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้ง ๔ สมคบกันทำร้ายร่างกาย ง.ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงเห็นว่าจำเลยทั้ง ๔ ทำผิดดังฟ้องโจทก์จริง แต่ ง.ตายโดยบาดแผลที่ถูกนายเม่งตวงทำร้ายพิพากษาลงโทษจำเลยตาม ม.๒๔๙-๖๓จำคุกนายเม่งตวงจำเลย ๒๑ ปีนอกนั้นคนละ ๑๕ ปี

นายเม่งตวงและนายเนียหูจำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของพวกจำเลยยังไม่พอจะฟังว่ามีเจตนาจะฆ่า ง.ให้ตาย จำเลยควรมีผิดฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนา แม้นายเม่งฮ้อ นายยู่เบี๊ยจะมิได้อุทธรณ์ขึ้นมาก็ควรได้รับผลด้วย จึงแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่าจำเลยผิดตาม ม.๒๕๑-๖๓ จำคุกนายเม่งตวง ๑๐ ปี จำเลยนอกนั้นคนละ ๗ ปี

อัยยการโจทก์ นายเนียหู นายยู่เบี๊ยฎีกา นายยู่เบี๊ยฎีกาว่าตนไม่ควรมีความผิด

ศาลฎีกาเห็นว่านายยู่เบี๊ยจำเลยมิได้อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้น ส่วนคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ก็เป็นประโยชน์แก่นายยู่เบี๊ยยิ่งขึ้น จึงไม่มีสิทธิจะฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ได้ นอกจากนั้นพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์