คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2752/2526

ค่าจ้างและเงินสงเคราะห์รายเดือนที่นายจ้างค้างจ่ายแก่ลูกจ้าง เป็นเพียงหนี้ที่นายจ้างจะต้องชำระแก่ลูกจ้าง หาใช่เป็นทรัพย์สินของลูกจ้างที่นายจ้างครองอยู่และมีหนี้อันเป็นคุณประโยชน์แก่นายจ้างเกี่ยวด้วยทรัพย์สินนั้นแต่อย่างใดไม่ นายจ้างจึงไม่มีสิทธิยึดหน่วงไว้

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยซึ่งเป็นนายจ้างจ่ายค่าจ้างค้างชำระและเงินสงเคราะห์รายเดือนพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์

จำเลยให้การว่าขณะปฏิบัติหน้าที่โจทก์บกพร่องอย่างร้ายแรงทำให้จำเลยเสียหาย จำเลยได้ฟ้องโจทก์ให้รับผิดฐานละเมิด คดีอยู่ระหว่างพิจารณา ฉะนั้นเมื่อโจทก์ออกจากงานเพราะเกษียณอายุ จำเลยจึงใช้สิทธิยึดหน่วงเงินต่าง ๆ ของโจทก์ไว้ก่อน ขอให้ยกฟ้อง

ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระค่าจ้างที่ค้างและเงินสงเคราะห์รายเดือนพร้อมด้วยดอกเบี้ยแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ปัญหาว่าจำเลยจะมีสิทธิยึดหน่วงค่าจ้างและเงินสงเคราะห์รายเดือนที่จำเลยค้างจ่ายแก่โจทก์หรือไม่ พิเคราะห์แล้วเห็นว่าค่าจ้างและเงินสงเคราะห์รายเดือนที่จำเลยค้างจ่ายแก่โจทก์นั้น เป็นหนี้ที่จำเลยจะต้องชำระแก่โจทก์ตามสัญญาจ้างแรงงานและตามระเบียบข้อบังคับของจำเลย หาใช่เป็นทรัพย์สินของโจทก์ที่จำเลยครองอยู่และมีหนี้อันเป็นคุณประโยชน์แก่จำเลยเกี่ยวด้วยทรัพย์สินนั้นแต่อย่างใดไม่จำเลยจึงไม่มีสิทธิยึดหน่วงค่าจ้างและเงินสงเคราะห์รายเดือนที่จำเลยจะต้องจ่ายแก่โจทก์ ศาลแรงงานกลางพิพากษาชอบแล้ว

พิพากษายืน