คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 276/2480

จำเลยเอาตรายี่ห้อซึ่งใช้สำหรับรับประทับไม้ของตนไปประทับไม้ของผู้อื่นเพื่อแสดงว่าเป็นไม้ของตนนั้น ไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ

ได้ความว่าเจ้าทุกข์กับ ซ.จำเลยต่างเป็นพ่อค้าฟืนด้วยกัน มีกองฟืนอยู่ใกล้กัน ฟืนเจ้าทุกข์ใช้ตราหมายเลข ๗ ประทับที่ต้นฟืน ฟืนของ ซ.จำเลยใช้ตราหมายอักษร ซ.ประทับที่ดุ้นฟืน แล้ว ซ.จำเลยเอาตราหมายอักษร ซ.ของตนประทับซ้ำลงไปบนดุ้นฟืนของเจ้าทุกข์ เพื่อแสดงว่าเป็นฟืนของตน

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า ซ.จำเลยมีผิดฐานปลอมหนังสือตาม ม.๒๒๓

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าตราเครื่องหมายอักษร ซ. ที่ ซ.จำเลยใช้ประทับตราเป็นตราอันแท้จริงของ ซ. ๆ ไม่ได้ปลอมใคร จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง

โจทย์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้น อ้างฎีกาที่ ๗๐๑/๒๔๗๐ ที่ ๒๓๒/๒๔๗๔

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์โดยวินิจฉัยว่า ตรานั้นเป็นตราอันแท้จริงมิได้ปลอมใคร ฎีกาที่โจทย์อ้างมาไม่ตรงกับรูปคดี