คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2768/2522

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 170 มุ่งหมายเอาโทษแก่ผู้ที่ขัดขืนคำสั่งของศาลที่ให้ส่งเอกสารในการพิจารณาคดี อันเป็นบทบัญญัติถึงการกระทำความผิดต่อศาลซึ่งเป็นเจ้าพนักงานในการยุติธรรมโดยตรงเฉพาะ โจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรงจากการกระทำของจำเลย จึงไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรานี้

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่าคดีไม่มีมูล พิพากษายกฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่าให้ประทับฟ้องโจทก์ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 188, 352, 353 โจทก์ฎีกาขอให้ศาลประทับฟ้องตาม มาตรา 170 ด้วย

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 170มุ่งหมายเอาโทษแก่ผู้ที่ขัดขืนคำสั่งของศาลที่ให้ส่งเอกสารในการพิจารณาคดีอันเป็นบทบัญญัติถึงการกระทำความผิดต่อศาลซึ่งเป็นเจ้าพนักงานในการยุติธรรมโดยเฉพาะ โจทก์ก็ไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรงจากการกระทำของจำเลยโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายมาตรานี้"

พิพากษายืน