คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 277/2480

ค่าสินบนนำจับที่จำเลยจะต้องใช้ให้แก่ผู้นำจับนั้นหาต้องรับผิดร่วมกันใช้ไม่เป็นความรับผิดฉะเพาะตัวจำเลยเป็นคน ๆ ไป

คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลยกับพวกรวม ๑๒ คน ๆ ละ ๕๐ บาทบ้าง ๒๕ บาทบ้าง ฐานลักเล่นการพะนันเบี้ยโบกตาม พ.ร.บ.การพะนัน พ.ศ.๒๔๗๘ ม.๑๒ กับให้จำเลยช่วยกันใช้ค่ารางวัลนำจับอีก ๑ ใน ๔ ของเงินค่าปรับ

อ.จำเลยผู้เดียวอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำเลยใช้ค่ารางวัลนำจับเพียง ๑ ใน ๔ ของเงิน ๕๐ บาทอันเป็นจำนวนที่ อ.จำเลยถูกปรับ

โจทย์ฎีกาขอให้จำเลยรับผิดชอบร่วมกันในการใช้ค่ารางวัลนำจับ

ศาลฎีกาเห็นว่าตาม ม.๑๕ แห่ง พ.ร.บ.การพะนัน คำว่า ๑ ใน ๔ ของจำนวนค่าปรับ หมายความถึงจำนวนค่าปรับของแต่ละคน เพราะมูลกรณีมาแต่คดีอาญา และค่านำจับจะมากน้อยเท่าใดก็ถือเอาจำนวนค่าปรับทางอาญาเป็นเกณฑ์ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์