คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2810/2526

จำเลยแทงถูกผู้ตายล้มลง แต่ฟังไม่ได้ว่าแทงถูกอวัยวะส่วนไหนของผู้ตาย หลังจากนั้นมีชาวบ้านหลายคนช่วยกันแทงผู้ตาย บาดแผลที่ทำให้ตายเกิดจากการกระทำของพวกชาวบ้าน เมื่อฟ้องโจทก์ไม่ได้บรรยายว่าจำเลยได้ร่วมกับพวกฆ่าผู้ตาย ทั้งทางพิจารณาก็ไม่ปรากฏเช่นนั้น ดังนี้จะนำการกระทำของผู้อื่นซึ่งจำเลยไม่ได้ร่วมด้วยมาลงโทษจำเลยหาได้ไม่จำเลยคงมีความผิดตาม ป.อ. ม.295 เท่านั้น

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดแทงนายเจียมหลายครั้งโดยเจตนาฆ่า โดยกระทำทารุณโหดร้ายและไตร่ตรองไว้ก่อน เป็นเหตุให้นายเจียมถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยใช้มีดปลายแหลมซึ่งยาวรวมทั้งด้านด้วยประมาณ 1 ฟุตแทงนายเจียมล้มลง ชาวบ้านซึ่งไปกับจำเลยได้ช่วยกันแทงนายเจียม นายเจียมถึงแก่ความตาย ข้อเท็จจริงยังรับฟังไม่ได้ว่าจำเลยแทงถูกนายเจียมตรงอวัยวะส่วนไหน น่าเชื่อว่าบาดแผลที่ทำให้นายเจียมตายเกิดขึ้นหลังจากนายเจียมล้มลงแล้วชาวบ้านช่วยกันทำร้ายนายเจียม ด้วยเหตุนี้ เมื่อฟ้องของโจทก์ไม่ได้กล่าวไว้เลยว่าจำเลยได้ร่วมกับพวกฆ่านายเจียมทั้งทางพิจารณาก็ไม่ปรากฏเช่นนั้น จึงจะนำเอาการกระทำของพวกชาวบ้านซึ่งจำเลยไม่ได้ร่วมกระทำความผิดด้วยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83 มาลงโทษจำเลยไม่ได้ ฎีกาของโจทก์ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน