คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 283/2474

อย่างไรเรียกว่าป้องกันทรัพย์แลชีวิตพอสมควรแก่เหตุ

ได้ความว่า ต.ผู้ตายบ้านอยู่ใกล้กับจำเลยได้พูดฝากให้จำเลยช่วยดูแลบ้าน เพราะตนจะไปค้างคืนที่อื่น ครั้นเวลากลางคืนสุนัขในบ้านผู้ตายเห่าจำเลยเข้าใจว่ามีคนร้ายเข้าบ้าน-ผู้ตายจึงถือปืนไปมองดูเห็นคนยืนอยู่ในบ้านผู้ตาย จำเลยร้องถามทั้ง ๓ - ๔ คำ ก็ไม่ตอบเปนแต่ยกมือซึ่งถืออะไรสิ่งหนึ่งขึ้นเงื้อ จำเลยจึงยิงปืนไปถูกผู้นั้นตายเมื่อไปดูจึงปรากฎว่าเป็น ต.แลมีมีดดาพตกอยู่ข้างศพ ๑ เล่มดังนี้

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๔๙ - ๕๐ - ๕๓ ให้จำคุก ๓ ปี

ศาลฎีกาแลศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ว่าจำเลยได้ทำโดยป้องกันทรัพย์แลตัวพอสมควรแก่เหตุตามม.๕๐ จึงให้ยกฟ้อง โจทก์