คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 286/2474

คำรับ จำเลยฆ่าเพื่อนนักโทษตายในที่คุมขัง แต่รับว่าได้ฆ่าเพราะมีเหตุโกรธแค้นมาดังนี้ คำรับเช่นนี้ควรได้รับความปราณีการลดโทษหรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาล

จำเลยเป็นนักโทษได้ใช้มีอทำร้าย ท.นักโทษระวางพิจารณาตายโดยจำเลยรับว่าที่ฆ่า ท.ก็เพราะมีความโกรธแค้นว่า ท.เป็นพะยาน โจทก์ในคดีที่จำเลยต้องรับโทษอยู่นี้แล ท. ได้ฆ่าน้าจำเลยตาย ดังนี้ จึงมีปัญหาว่าคำรับของจำเลยเช่นนี้ควรได้รับความปราณีลดโทษตาม ม.๕๙ หรือไม่

ศาลเดิมลงโทษประหารชีวิตจำเลยตาม ม.๒๕๐ ข้อ ๓ แลว่าคำรับของจำเลยไม่ควรได้รับปราณีเพราะจำนนแก่พะยาน

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า คำรับของ จำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ควรได้รับปราณีลดโทษตาม ม.๕๙ แลข้อควรลดดทษให้หรือไม่นั้นอยู่ในดุลยพินิจของศาล จึงลดโทษให้จำเลยคงให้จำคุกไว้เพียงตลอดชีวิต