คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2861/2529

เดิมโจทก์ฟ้องจำเลยว่าจำเลยสร้างตึกรุกล้ำที่ดินโฉนดเลขที่ 981 และปลูกสร้างฝาผนังก่ออิฐรุกล้ำอีกด้วย ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าโจทก์นำสืบไม่ได้ว่าที่ดินพิพาทที่โจทก์ฟ้องอยู่ในเขตที่ดินโฉนดเลขที่ 981 ของโจทก์พิพากษายกฟ้อง คดีถึงที่สุด คดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยว่าปลูกสร้างตึกแถวรุกล้ำที่ดินโฉนดเลขที่ 981 และมีสิ่งปลูกสร้างรุกล้ำตรงตามฟ้องคดีเดิมทุกประการ และขอให้พิพากษารื้อถอนสิ่งปลูกสร้างที่รุกล้ำเช่นเดียวกับคดีเดิม ถือได้ว่า คดีเดิมและคดีนี้คู่ความเดียวกัน ประเด็นในคดีก่อนและในคดีนี้ต้องวินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกันจึงเป็นฟ้องซ้ำต้องห้ามมิให้รื้อร้องฟ้องกันอีกตามมาตรา 148 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างที่รุกล้ำที่ดินส่วนหนึ่งของโฉนดเลขที่ ๙๘๑ แขวงและเขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร ของโจทก์และทำที่ดินให้อยู่ในสภาพเดิม ห้ามจำเลยเข้ามาเกี่ยวข้องอีกต่อไป

จำเลยให้การว่าไม่ได้รุกล้ำที่ดินของโจทก์ ฟ้องโจทก์เป็นฟ้องซ้ำ

ศาลชั้นต้นเห็นว่าเป็นฟ้องซ้ำ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เดิมโจทก์ฟ้องจำเลยต่อศาลแพ่งตามคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ ๑๐๖๑/๒๕๒๗ ว่า จำเลยสร้างตึกรุกล้ำที่ดินโฉนดเลขที่ ๙๘๑แขวงสัมพันธวงศ์ เขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร คิดเป็นเนื้อที่ ๗ ตารางวา และจำเลยละเมิดปลูกสร้างฝาผนังก่ออิฐรุกล้ำอีกด้วย ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า โจทก์นำสืบไม่ได้ว่าที่ดินพิพาทที่โจทก์ฟ้องจำเลยว่าสร้างตึกรุกล้ำอยู่ในเขตที่ดินโฉนดเลขที่ ๙๘๑ ของโจทก์พิพากษายกฟ้อง โจทก์ไม่อุทธรณ์ คดีถึงที่สุด คดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยว่าปลูกสร้างตึกแถวรุกล้ำที่ดินโฉนดเลขที่ ๙๘๑ ของโจทก์เป็นเนื้อที่ ๗ ตารางวาและมีสิ่งปลูกสร้างรุกล้ำตรงตามฟ้องคดีเดิมทุกประการ และขอให้พิพากษารื้อถอนสิ่งปลูกสร้างที่รุกล้ำเช่นเดียวกับคดีเดิม ดังนี้ถือได้ว่า คดีเดิมและคดีนี้คู่ความเดียวกันประเด็นในคดีก่อนและในคดีนี้ต้องวินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกัน จึงเป็นฟ้องซ้ำต้องห้ามมิให้รื้อร้องฟ้องกันอีกตามมาตรา ๑๔๘ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

พิพากษายืน