คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2865/2528

บ. ถูกยิงตาย จำเลยมาขอเงินภริยาผู้เสียหาย อ้างว่า ผู้เสียหายว่าจ้างจำเลยยิง บ. ภริยาผู้เสียหายไม่ยอมให้จำเลยพูดอาฆาตว่า แล้วจะเสียใจต่อมาพี่เขยจำเลยถูกยิงตาย จำเลยเข้าใจว่าผู้เสียหายเป็นคนจ้างให้ผู้อื่นไปยิง วันเกิดเหตุจำเลยมาซุ่มอยู่ข้างทางแล้วยิง ผู้เสียหายจนล้ม จำเลยตามยิงผู้เสียหายซ้ำอีกครั้งหนึ่ง กรณีดังกล่าวถือได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหายโดยไตร่ตรองไว้ก่อน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกับพวกที่หลบหนีร่วมกันใช้อาวุธปืนลูกซองยาวคนละกระบอกยิงนายน้ำเงินหลายนัดโดยมีเจตนาฆ่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อน แต่นายน้ำเงินไม่ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙, ๘๐, ๘๓

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙ (๔), ๘๐, ๘๓

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๐, ๘๓

โจทก์และจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยยิงผู้เสียหายจริง ก่อนผู้เสียหายจะถูกยิงนายบุญส่งถูกยิงตาย จำเลยมาขอเงินนางมัจฉาภริยาผู้เสียหาย ๑๕,๐๐๐ บาท อ้างว่าผู้เสียหายว่าจ้างจำเลยไปยิงนายบุญส่ง นางมัจฉาไม่ยอมให้ จำเลยก็พูดอาฆาตว่าแล้วจะเสียใจต่อมานายประเทืองพี่เขยจำเลยถูกยิงตาย จำเลยและชาวบ้านเข้าใจว่าผู้เสียหายเป็นคนจ้างให้ผู้อื่นไปยิง จำเลยบอกนายพริกว่าจะต้องไปถล่มกันบ้าง ครั้นวันเกิดเหตุจำเลยมาซุ่มอยู่ข้างทางแล้วยิงผู้เสียหายจนล้มลงข้างถนน แล้วจำเลยตามยิงผู้เสียหายซ้ำอีกครั้งหนึ่ง กรณีดังกล่าวถือได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหายโดยไตร่ตรองไว้ก่อน

พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๙ (๔), ๘๐, ๘๓