คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 29/2483

กรณีที่เกิดการทำร้ายกันในระหว่าง 2 คน และโจทก์ฟ้องว่าต่างฝ่ายต่างทำร้ายซึ่งกันและกันนั้นต้องวินิจฉัยว่าคนหนึ่งทำร้ายอีกคนหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างทำร้ายกันซึ่งศาลลงโทษฐานทำร้ายร่างกายได้ อ้าง ฎีกาที่ 1057/2482

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสอง นี้ต่างฝ่ายต่างมีมีดและไม้เป็นสาตราวุธสมัครใจวิวาททำร้ายซึ่งกันและกัน จนนายหว่างจำเลยมีบาดเจ็บสาหัส และนายอ่อนจำเลยมีบาดเจ็บ ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตาม กฎหมายอาญา ม. ๒๕๔ ๒๕๖ จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า ตามฟ้อง โจทก์มิได้กล่าวว่าใครทำร้ายใคร ฟ้องแต่ว่าจำเลยวิวาททำร้ายกัน จนนายหว่างจำเลยวิวาททำร้ายกัน จนนายหว่างจำเลยบาดเจ็บสาหัส นายอ่อน จำเลยมีบาดเจ็บ ไม่ได้เจาะจงว่าใครทำร้ายใคร จะลงโทษ จำเลยฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา ๒๕๔ ๒๕๖ ไม่ได้ จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ศาลอุทธรณ์ว่า การทำร้ายกันในเรื่องนี้มีเพียง ๒ คน และโจทก์ฟ้องว่าต่างฝ่ายต่างทำร้ายซึ่งกันและกัน จึงต้องวินิจฉัยว่านายหว่าง จำเลยทำร้ายนายอ่อนมีบาดเจ็บและนายอ่อนจำเลยทำร้ายนายหว่างมีบาดเจ็บสาหัส จึงพิพากษากลับคำพิพากษา ศาลชั้นต้น ให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๕๖(๘) ๒๕๔