ได้ความว่าจำเลยสั่งอาวุธปืนโดยมิได้รับอนุญาตโดยสั่งซื้อตามแค๊ตล๊อคซึ่งบอกว่าเป็นปืนเด็กเเล่น ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยเข้าใจผิดว่าเป็นปืนเด็กเล่นซึ่งไม่ผิด พ.ร.บ.อาวุธปืน จึงลงโทษจำเลยไม่ได้ แต่ปืนของกลางเป็นปืนที่ผิด พ.ร.บ.อาวุธปืน จึงให้ริบ
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนแต่ในข้อริบปืนของกลางเห็นว่า พ.ร.บ.อาวุธปืน ม.๖๐ ให้ริบปืนที่เป็นมูลกรณีแห่งการกระทำผิดนั้นด้วย คดีนี้จำเลยไม่มีผิดตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน จึงยังไม่ควรริบปืน พิพากษาแก้ฉะเพาะข้อริบปืนว่ายังไม่ควรริบ
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าคำว่าอาวุธปืนตาม พ.ร.บ. อาวุธปืนย่อมหมายถึงเครื่องประหารอันจะกระทำให้ร่างกายถึงแตกหักบุบสลายได้ถึงสาหัส ปืนของกลางมีลักษณอย่างปืนทุกประการใช้ยิงโดยวิธีอัดลม มีขนาดใหญ่ยิงได้แรงอาจทำให้เป็นบาดแผลถึงสาหัสได้ จึงจัดเป็นอาวุธปืนตาม พ.ร.บ อาวุธปืนแต่จำเลยได้สั่งซื้อปืนนี้ตามรายการในแค๊ตล๊อคเครื่องเด็กเล่น เข้าใจโดยสุจริตว่าเป็นปืนสำหรับเด็กเล่น มิได้คิดว่าเป็นปืนที่ต้องห้ามตามกฎหมาย แสดงว่าไม่มีเจตนาทางอาญาจึงไม่มีความผิดตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน แต่ปืนนี้เป็นวัตถุที่ฝ่าฝืน พ.ร.บ.อาวุธปืน ผู้ใดมีไว้ก็เป็นความผิด จึงต้องริบตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๘ พิพากษาแก้ศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลชั้นต้น