คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 291/2497

ตำรวจจับราษฎร ฐานมีสุราเถื่อนแล้วได้ทำร้ายราษฎรผู้นั้นมีบาดเจ็บอีกดังนี้ เมื่อปรากฏว่าราษฎรผู้นั้นเป็นเจ้าของสุราเถื่อนที่ถูกจับนั้น จริงก็จะฟ้องตำรวจผู้นั้นได้เพียงฐานทำร้ายร่างกายเท่านั้นการกระทำของตำรวจผู้จับยังไม่เข้าลักษณะเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 145

คดีนี้ โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 145, 256(8)

ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้ว มีคำสั่งว่า คดีโจทก์มีมูลเฉพาะข้อหาฐานทำร้ายร่างกายกระทงเดียว ส่วนข้อหาว่าจำเลยใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่ในทางทุจริตนั้นคดียังไม่มีมูล จึงสั่งประทับฟ้องโจทก์ไว้พิจารณาเฉพาะข้อหาฐานทำร้ายร่างกาย

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกา เห็นว่า การที่จำเลยจับโจทก์ก็เพราะโจทก์มีสุราเถื่อน ซึ่งโจทก์ได้รับต่อพนักงานสอบสวนแล้วว่า สุราที่จำเลยจับได้เป็นของโจทก์ การจับกุมโจทก์จึงเป็นการที่จำเลยกระทำตามหน้าที่ไปโดยชอบแล้ว ไม่ใช่เป็นเรื่องที่จำเลยคิดร้ายต่อโจทก์ หากเมื่อจับแล้ว จำเลยได้ทำร้ายโจทก์มีบาดเจ็บก็เป็นเรื่องที่จะว่ากล่าวกันในทางทำร้ายร่างกาย ไม่ใช่เรื่องเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 145

จึงพิพากษายืน