คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 292/2491

ผู้จัดการมฤดกของผู้ตายมีอำนาจนำคดีขึ้นสู่ศาลฟ้องผู้ทำสัญญาจะขายอสังหาริมทรัพย์แก่ผู้ตาย ให้บังคับโอนขายอสังหาริมทรัพย์นั้น แก่กองมฤดกได้

ฟ้องบรรยายมีใจความว่า จำเลยได้เสนอขายที่ดินซึ่งจำนองไว้แก่ผู้ตายเป็นราคา 80000 บาท ผู้ตายได้จ่ายเงินแก่จำเลย และรับใช้หนี้ของจำเลย เมื่อคิดรวมกับหนี้จำนองแล้วเป็นเงิน 80000 บาทพอดี ที่จำเลยเสนอขาย ดังนี้ เป็นฟ้องที่มีข้อความพอให้เข้าใจได้ว่า ได้มีการสนองรับแล้ว แม้ในคำฟ้องจะมิได้กล่าวคำว่าผู้ตายตกลงรับซื้อก็ดี ถือว่าเป็นฟ้องที่สมบูรณ์

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเสนอขายที่ดินกับสิ่งปลูกสร้างให้นายอุทัยวรรณ สามีโจทก์โดยราคา ๘๐๐๐๐ บาท เดิมที่ดินรายนี้จำเลยจำนองนายอุทัยวรรณไว้ จำเลยให้ถือเอาหนี้จำนองเป็นราคาที่ดิน นอกจากหนี้จำนองยังมีหนี้จำนวนอื่นอีก ที่จำเลยเป็นหนี้นายอุทัยวรรณ และจำเลยให้ถือเอาเป็นราคาที่ดิน และยังมีตัวเงินอีกจำนวนหนึ่งซึ่งนายอุทัยวรรณจ่ายเป็นราคาที่ดินให้จำเลยรับไว้ เมื่อรวมกันเข้าก็ครบ ๘๐๐๐๐ บาทพอดี

ต่อมาสิ่งปลูกสร้างถูกระเบิดพัง จำเลยเอาไปขายแล้วตกลงจะจ่ายให้นายอุทัยวรรณ ๑๔๕๐๐ บาทแล้วไม่จ่าย นายอุทัยวรรณวายชนม์ โจทก์เป็นผู้จัดการมฤดก จึงฟ้องขอบังคับให้จำเลยขายที่ดิน และใช้เงินค่าทรากตึก

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยโอนขายที่ดินกับสิ่งปลูกสร้างตามที่ฟ้องแก่โจทก์ ในฐานะผู้จัดการมฤดกนายอุทัย กับให้จำเลยใช้เงินค่าทรากตึกให้แก่โจทก์ ๘๐๐๐ บาท

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาทั้งข้อกฏหมายและข้อเท็จจริง

ศาลฎีกาเห็นว่า ในประเด็นข้อหนึ่ง ฟ้องของโจทก์บรรยายได้ความว่า จำเลยได้เสนอขายที่ดินซึ่งจำนองไว้แก่นายอุทัยวรรณเป็นราคา ๘๐๐๐๐ บาท นายอุทัยวรรณได้จ่ายเงินแก่จำเลยและรับใช้หนี้ของจำเลย เมื่อติดรวมกับหนี้จำนองแล้วเป็นเงิน ๘๐๐๐๐ บาท พอดีที่จำเลยเสนอขาย แม้ในคำฟ้องจะมิได้กล่าวว่า นายอุทัยวรรณได้ตกลงรับซื้อก็ดี ตามข้อความที่บรรยายในฟ้องก็พอเข้าใจว่า ได้มีการสนองรับแล้ว ฟ้องโจทก์จึงสมบูรณ์

ในประเด็นข้อสอง โจทก์เป็นผู้จัดการมฤดกของนายอุทัยวรรณตามคำสั่งศาล จึงย่อมมีอำนาจนำคดีขึ้นสู่ศาลได้ตาม ป.พ.พ.มาตรา ๑๓๓๖

ในประเด็นข้ออื่นที่ฎีกา ฟังไม่ขึ้น จึงพิพากษายืน.