คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 293/2473

มฤดกอายุความฟ้อง 1 ปี สัญญารับรองหนี้เกิน 50 บาท ควรมีหลักฐานเปนหนังสือลักษณพะยาน ประชุมใหญ่ เห็นว่าควรจะกล่าวเสียให้ชัดว่าคดีนี้เกิดก่อนประมวลแพ่ง จะได้ไม่เข้าใจผิด

สามีจำเลยกู้เงินโจทก์ ๖๐๐ บาท แล้วตายมาได้ ๓ ปีเศษ โจทก์พึ่งฟ้องจำเลยซึ่งเปนภรรยาให้ใช้เงิน โดยอ้างว่าจำเลยได้เคยรับรองว่าจะใช้เมื่อโจทก์ไปทวงถามภายในอายุความ ๑ ปี

ศาลแพ่งตัดสินยกฟ้อง เห็นว่าโจทก์ฟ้องเกินกำหนดอายุความ ๑ ปี และจำเลยไม่เคยรับรองจะใช้หนี้

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยได้รับรองว่าจะใช้หนี้ให้เมื่อโจทก์ทวงภายในกำหนดอายุความ ๑ ปี จึงตัดสินให้จำเลยใช้เงิน

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ไม่มีหลักฐานใดนอกจากพะยานบุคคลมาเบิกความว่า โจทก์ได้ไปทวงหนี้ และจำเลยรับรองจะใช้ ซึ่งทำให้สงสัยว่าถ้าจำเลยรับรองจริง ๆ แล้ว น่าจะมีลายลักษณอักษรแก่กัน ที่ศาลแพ่งฟังว่าจำเลยไม่ได้รับรองหนี้ดูออกจะเปนความจริง โจทก์ฟ้องเกินกำหนดอายุความให้ยกฟ้อง