โจทก์ฟ้องจำเลยข้อหายักยอก ขอให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาทรัพย์จำนวน๒๓,๐๐๐ บาท แก่ผู้เสียหาย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลแขวงธนบุรีพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดและให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาทรัพย์ ๒๓,๐๐๐ บาท แก่ผู้เสียหายด้วย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาว่า ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาทรัพย์ ๒๓,๐๐๐ บาทแก่ผู้เสียหายเป็นการไม่ชอบตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม ศาลแขวงมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีแพ่งที่มีทุนทรัพย์ไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท คดีนี้จำเลยต้องหากระทำผิดฐานยักยอกซึ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๔๓ ได้ให้อำนาจพนักงานอัยการที่จะร้องขอต่อศาลให้จำเลยคืนหรือใช้ราคาทรัพย์แทนผู้เสียหาย และมาตรา ๔๔ บัญญัติว่าคำพิพากษาในส่วนที่เรียกทรัพย์สินหรือราคาให้รวมเป็นส่วนหนึ่งแห่งคำพิพากษาในคดีอาญา โดยไม่คำนึงว่าราคาทรัพย์สินที่จะให้จำเลยชดใช้มีมากน้อยเพียงใด ฉะนั้นศาลแขวงธนบุรีจึงมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีนี้ได้
พิพากษายืน