คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 296/2497

การริบเครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนันนั้น อยู่ในดุลยพินิจของศาลจะริบหรือไม่ ก็ได้

จำเลยเล่นการพนันบิลเลียดชนิดตีผี ศาลลงโทษจำเลยตามความผิดแล้ว แต่เห็นสมควรไม่ริบ โต๊ะบิลเลียด ไม้คิว และลูกบิลเลียดที่จำเลยใช้เล่นการพนันดังกล่าว ก็ได้

โจทย์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคคบกันเล่นการพนันบิลเลียดชนิดตีผี อันเป็นการพนันประเภทห้ามขาด ฯลฯ จึงขอให้ลงโทษ

จำเลยรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ.การพนัน ปรับจำเลยที่ ๑ เจ้าของผู้จัดการ ๕๐ บาท จำเลยอื่นคนละ ๒๕ บาท ให้ริบของกลางคือโต๊ะบิลเลียด ไม้คิว ลูกบิลเลียด ฯลฯ

จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์ ขอไม่ให้ริบโต๊ะบิลเลียดลูกบิลเลียด ไม้คิว

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้คืนโต๊ะบิลเลียด ไม้คิวและลูกบิลเลียดของกลางแก่จำเลย

โจทก์ฎีกา โดยผู้พิพากษาศาลชั้นต้นผู้พิจารณาคดีนี้ อนุญาตให้ฎีกาในเรื่องริบของกลาง

ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว เห็นว่า การริบเครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนัน นั้น ศาลมีอำนาจริงได้ตาม ก.ม.ลักษณะอาญาดั่งที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๑๐ วรรค ๒ แห่ง พ.ร.บ.การพนัน ๒๔๗๘ ซึ่งหมายความว่า อยู่ในดุลยพินิจของศาลจะริบหรือไม่ริบ ก็ได้ สำหรับโต๊ะบิลเลียด ไม้คิว และลูกบิลเลียดของกลางนี้ เห็นพ้องกับศาลอุทธรณ์ว่า ยังไม่ควรริบ

จึงพิพากษายืน