คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2963/2531

ท. ขายและยกที่ดินพิพาทให้โจทก์ แม้การซื้อขายและยกให้ซึ่งที่พิพาทจะไม่มีการทำหลักฐานเป็นหนังสือ แต่ที่พิพาทเป็นที่ดินมือเปล่าเมื่อโจทก์เข้าครอบครองโดยเจ้าของเดิมได้สละสิทธิครอบครองของตนให้แล้วโจทก์ย่อมได้สิทธิครอบครองในที่พิพาท และหาใช่การครอบครองแทนจำเลยไม่.

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาแสดงว่าที่พิพาทตามแผนที่ท้ายฟ้องเป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเกี่ยวข้อง

จำเลยทั้งสี่ให้การว่าที่ดินพิพาทเป็นที่ดินมรดกของนายเทือกเมื่อจำเลยยื่นคำร้องขอรับมรดกที่ดินดังกล่าวโจทก์คัดค้าน พนักงานเจ้าหน้าที่สอบสวนแล้วมีคำสั่งให้ยกคำคัดค้านของโจทก์

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ที่พิพาทเป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเกี่ยวข้อง

จำเลยทั้งสี่อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีเหตุผลให้น่าเชื่อว่าที่ดินพิพาทส่วนหนึ่งนายเทือกได้ขายให้โจทก์ และอีกส่วนหนึ่งได้ยกให้โจทก์กับภริยาแล้ว แม้การซื้อขายและยกให้ซึ่งที่พิพาทนี้จะไม่มีการทำหลักฐานเป็นหนังสือ แต่ที่พิพาทเป็นที่ดินมือเปล่าเมื่อโจทก์เข้าครอบครองโดยเจ้าของเดิมได้สละสิทธิครอบครองของตนให้แล้วโจทก์ย่อมได้สิทธิครอบครองในที่พิพาท และหาใช่การครอบครองแทนจำเลยไม่

พิพากษายืน.