คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 30/2499

การที่โจทก์บรรยายฟ้องเป็นใจความว่าจำเลยหลอกลวงให้โจทก์หลงเชื่อว่าจำเลยเป็นเจ้าของเครื่องสูบน้ำสองเครื่องและโจทก์ตกลงรับซื้อจ่ายราคาให้ 26,640 บาท แล้วโจทก์ขายต่อให้นายอุทัยภายหลังปรากฏว่าเครื่องสูบน้ำ นี้เป็นของกรมชลประทาน จำเลยยักยอกมาตำรวจจึงไปเอาคืนมา โจทก์ได้ชดใช้ราคาเครื่องสูบน้ำแก่นายอุทัยไปแล้วจึงฟ้องให้จำเลยชดใช้ราคาที่จำเลยรับไปจากโจทก์ข้างต้น ดังนี้ถือว่าโจทก์บรรยายเหตุที่จำเลยกระทำละเมิดไว้ชัดเจนและเรียกจำนวนเงินที่จำเลยรับไปจากโจทก์คืนนับว่าเป็นฟ้องที่มีมูลกรณีชัดแจ้งแล้ว

ส่วนข้อที่โจทก์มิได้บรรยายว่าได้จ่ายเงินค่าสูบน้ำแก่นายอุทัยผู้ซื้อจากโจทก์เท่าใดและเมื่อใดนั้นตามฟ้องก็กล่าวพอจะให้เข้าใจได้ว่าใช้ตามราคาที่ขายแก่นายอุทัยและตาม 2 ข้อ นี้ไม่ใช่ประเด็นโดยตรงของการละเมิดฉะนั้นจึงถือได้ว่าฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยหลอกลวงโจทก์ว่าเครื่องสูบน้ำ 2 เครื่องเป็นของจำเลยโจทก์หลงเชื่อจึงรับซื้อไว้ราคา 26,640 บาท ปรากฏภายหลังว่าเป็นของกรมชลประทาน ต่อมาโจทก์ขายให้นายอุทัยไปจำเลยถูกจับหาว่ายักยอกเครื่องสูบน้ำของกรมชลประทานรายนี้ ตำรวจจึงไปเอาเครื่องสูบน้ำจากนายอุทัยโจทก์ได้ชดใช้ราคานายอุทัยไปแล้วจึงถือว่าจำเลยกระทำละเมิดต่อโจทก์ขอให้ชดใช้ราคาเครื่องสูบน้ำ 26,640 บาท

จำเลยให้การว่าไม่ได้ขายหากโจทก์ยืมเครื่องสูบน้ำนี้ไปแล้วขายให้นายอุทัย และตัดฟ้องว่าโจทก์ไม่ได้กล่าวว่าได้ใช้เงินนายอุทัยไปเท่าใด เมื่อใด เป็นฟ้องเคลือบคลุม

ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานเห็นว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุมพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคำฟ้องของโจทก์ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้พิจารณาพิพากษาต่อไปตามรูปคดี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าเรื่องนี้ฟ้องโจทก์บรรยายเหตุที่จำเลยกระทำละเมิดไว้ชัดเจนและเรียกจำนวนเงินที่จำเลยรับไปจากโจทก์คืน นับว่าเป็นฟ้องที่มีมูลกรณีชัดแจ้งแล้ว

ส่วนที่โจทก์มิได้บรรยายว่า ได้จ่ายเงินค่าสูบน้ำแก่นายอุทัยผู้ซื้อจากโจทก์ไปเท่าใด และเมื่อใดนั้น ตามฟ้องก็ได้กล่าวว่าโจทก์ได้ชดใช้ราคาเครื่องสูบน้ำแก่นายอุทัยไป ซึ่งพอจะให้เข้าใจได้ว่าใช้ตามราคาที่ขายแก่นายอุทัย แต่ความ 2 ข้อนี้ไม่ใช่ประเด็นโดยตรงของการละเมิด หากเป็นข้อเท็จจริงในส่วนค่าเสียหายที่จะต้องนำสืบกันว่าโจทก์จะเสียหายเพียงใดหรือไม่ ฉะนั้นจึงถือว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุมมิได้

พิพากษายืน