คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 307/2486

การขอแก้ฟ้องเมื่อสืบพยานโจทหมดแล้ว +สืบตัวจำเลยอีก 1 ปากเช่นนี้ ฟ้องแสดงเหตุอันควนไนการขอแก้นั้น ขอแก้ฟ้องเพียงแต่กล่าวว่าฟ้องโจทคลาดเคลื่อนเพราะเหตุไดโจทไม่ได้กล่าว ถือว่าขอแก้โดยไม่มีเหตุอันควน

โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยถานทำร้ายร่างกายตามมาตรา ๒๕๔

จำเลยไห้การปติเสธ

ชั้นพิจารนา เมื่อสืบพยานโจทหมดแล้ว และตัวจำเลย ๑ ปาก โจทยื่นคำร้องว่า ฟ้องโจทคลาดเคลื่อนขอแก้ฟ้องฉเพาะที่เกิดเหตุว่าเหตุเกิดที่ตำบนบ้านบัวจำเลยได้แถลงคัดค้านแต่สาลสั่งอนุญาตไห้โจทแก้เมื่อเส็ดการพิจารนาแล้ว สาลชั้นต้นตัดสินลงโทสจำคุกจำเลย ๔ เดือน ตาม ม.๒๕๔

จำเลยอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสากลับไห้ยกฟ้องโจท ปล่อยจำเลย

โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าการยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องนี้ โจทจะต้องแสดงว่ามีเหตุอันควนไนการขอแก้ต่อสาลตาม ม.๑๖๓ ประมวนวิธีพิจารนาความอาญา แต่ตามคำร้องโจทมิได้แสดงเหตุหย่างไดเปนแต่ว่าฟ้องเดิมคลาดเคลื่อน แต่คลาดเคลื่อนเพราะเหตุไดไม่ได้กล่าว ส่วนที่อ้างว่าขอแก้นี้ไม่ทำไห้จำเลยเสียเปรียบ และสาลได้เคยสั่งอนุญาตไห้แก้นั้นก็ไม่ไช่เหตุที่ขอแก้ จึงพิพากสายืน