คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 308/2490

ที่นามือเปล่านั้นผู้ยึดถือมีเพียงสิทธิ์ครอบครอง

ป.ม.แพ่งฯมาตรา 1375, 1377 ใช้บังคับแก่ทรัพย์สินทั่วไป ไม่ว่าเป็นสังหาริมทรัพย์หรืออสังหาริมทรัพย์

ป.ม.แพ่งฯมาตรา 1382 ใช้บังคับได้ฉะเพาะทรัพย์ซึ่งเจ้าของมีกรรมสิทธิ์ จะใช้แก่ทรัพย์ซึ่งเจ้าของมีแต่เพียงสิทธิ์ครอบครองไม่ได้

ศาลล่างฟังว่า โจทก์กู้เงินจำเลยแล้วมอบที่นาให้ทำต่างดอกเบี้ย โดยมีข้อสัญญาว่า ถ้าไม่ชำระเงินภายในกำหนด ๑ เดือน ยอมให้ที่ตกเป็นสิทธิ์แก่ผู้ให้กู้ จำเลยครอบครองมากว่า ๑ ปีแล้ว ศาลล่างเห็นว่า โจทก์จะฟ้องเรียกที่คืนไม่ได้ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๑๓๗๕, ๑๓๗๗ เป็นบทบัญญัติสำหรับทรัพย์สินทั่วไป ย่อมใช้บังคับแก่อสังหาริมทรัพย์ได้ และที่นามือเปล่านั้นผู้ยึดถือมีเพียงสิทธิ์ครองครอง จึงอยู่ในบังคับแห่งมาตราที่กล่าวนั้น ส่วนมาตรา ๑๓๘๒ ใช้บังคับแก่ทรัพย์สินที่เจ้าของมีกรรมสิทธิ์ ใช้บังคับคดีนี้ไม่ได้ คดีนี้เมื่อโจทก์ไม่ไถ่ตามสัญญา ก็ถือได้ว่ามีเจตนาสละการครอบครอง จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง