คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยซึ่งเป็นนักโทษ ได้บังอาจใช้ขวานฟันนายทา ผู้ต้องขังบริเวณคอโดยเจตนาฆ่า นายทาได้ถึงแก่ความตาย และจำเลยได้ใช้ขวานฟัน น.ช. จั๊ว น.ช. ตี๋ น.ช. ชู และนายเหว่า ผู้คุมขณะปฏิบัติหน้าที่ ถูกหน้าและร่างกายคนละหลายแห่งถึงสาหัส ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยกระทำผิดจริง ให้รวมกระทงลงโทษโดยลงบทหนักตามมาตรา ๒๘๘ จำคุกจำเลยตลอดชีวิต จำเลยรับสารภาพปราณีลดโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๘ คงจำคุก ๑๒ ปี นับโทษต่อจากคดีแดงที่ ๔๗๗/๒๔๙๗ คำขอเพิ่มโทษให้ยก
โจทก์อุทธรณ์ขอให้เพิ่มโทษจำเลย
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยตลอดชีวิต นอกจากนี้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกาในข้อที่ศาลให้เพิ่มโทษจำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้จำเลยได้กระทำผิดฐานฆ่าคนตาย ศาลพิพากษาจำคุกคดีถึงที่สุดแล้ว จำเลยกำลังรับโทษตามคำพิพากษาอยู่ ในระหว่างนี้ จำเลยได้กระทำผิดฐานทำร้ายร่างกายและฆ่าคนตายโดยเจตนา ศาลชั้นต้นวางบทกำหนดโทษจำคุกจำเลยตลอดชีวิต และลดโทษให้กึ่งหนึ่งเพราะรับสารภาพ แต่เห็นว่าจำเลยยังไม่พ้นโทษ จึงเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้ ซึ่งศาลอุทธรณ์ไม่เห็นพ้องด้วย
ได้พิเคราะห์แล้ว ปรากฏว่าจำเลยนี้ต้องโทษฐานฆ่าคนตาย ศาลจำคุก ๑๒ ปี คดีถึงที่สุด ระหว่างต้องโทษอยู่นี้ จำเลยได้กระทำผิดฐานฆ่าคนตายซ้ำอีก ฉะนั้น จึงเข้าเกณฑ์ที่จะต้องเพิ่มโทษอีกกึ่งหนึ่งของโทษที่ศาลกำหนดสำหรับความผิดครั้งหลัง คือความผิดในคดีนี้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๓ อนุมาตรา ๑๑ ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว
พิพากษายืน