โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 339 และ 340 ตรี ให้จำเลยทั้งสองร่วมกันคืนหรือใช้ราคานาฬิกาข้อมือ สร้อยคอทองคำกระเป๋าพร้อมเงินสดให้แก่ผู้เสียหายทั้งสอง
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 339 วรรคสองและวรรคสาม ประกอบมาตรา 83 จำเลยที่ 1 มีความผิดตามมาตรา 340 ตรีอีกด้วย ให้ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 1 กำหนด 18 ปี จำคุกจำเลยที่ 2 กำหนด 12 ปี ให้จำเลยทั้งสองร่วมกันคืนหรือใช้ราคาทรัพย์ 6,650 บาทแก่ผู้เสียหายทั้งสอง
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พยานโจทก์ยังมีเหตุที่สงสัยไม่น่าเชื่อว่าจำเลยทั้งสองจะเป็นคนร้ายชิงทรัพย์ผู้เสียหายทั้งสองจริง ฎีกาของจำเลยที่ 1 ฟังขึ้น
อนึ่ง ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อไม่น่าเชื่อว่าจำเลยทั้งสองเป็นคนร้ายแล้ว จึงเป็นเหตุในลักษณะคดีให้มีผลถึงจำเลยที่ 2 ซึ่งไม่อุทธรณ์ด้วย
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ทั้งหมด ปล่อยจำเลยทั้งสอง