คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 311/2495

เจ้าของบ้านไม่อยู่ ไปต่างประเทศเสีย ได้มอบบ้านให้ภรรยาดูแลแทน แม้ภรรยานั้นจะไม่ใช่ภรรยาเจ้าของบ้านตามกฎหมายก็ตาม เมื่อภรรยานั้นให้คนเช่าบ้านนั้นแยู่อาศัย ผู้เช่านั้นก็ย่อมได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ เพราะถือได้ว่าเป็นการตั้งภรรยาเป็นตัวแทนด้วยการแสดงออก จึงไม่ต้องทำเป็นหนังสือ

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากบ้านของโจทก์ จำเลยต่อสู้ว่า จำเลยเช่าจากภรรยาโจทก์ย่อมได้รับความคุ้มครอง

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยเข้าอยู่โดยเช่าจากภรรยาโจทก์ จึง พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาปรึกษาเห็นว่า เรื่องนี้ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า นางสมบุญภรรยาโจทก์ให้จำเลยเช่าบ้านรายพิพาท และแม้นางบุญสมจะมิได้เป็นภริยาโจทก์ตามกฎหมาย ก็ควรถือว่าเป็นตัวแทนตาม ป.ม.แพ่งฯ ด้วยการแสดงออก ฉะนั้นข้อที่โจทก์ฎีกาว่า การเช่าบ้านไม่มีหนังสือ ศาลไม่ควรรับฟังนั้น ตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ ตามมาตรา ๑๖ ก็คุ้มครองถึงการเช่าที่ไม่มีหนังสือด้วย ส่วนฎีกาที่ว่าการตั้งตัวแทนรายนี้ไม่มีหนังสือใช้ไม่ได้นั้น ศาลอุทธรณ์ก็ฟังข้อเท็จจริงว่า เป็นการตั้งตัวแทนด้วยการแสดงออก จึงไม่ต้องทำหนังสือเช่นเดียวกัน จึง พิพากษายืน