คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 311/2504

จำเลยมิใช่เป็นลูกหนี้ตามคำพิพากษาของผู้ร้อง ผู้ร้องเป็นแต่เพียงเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาของภริยา (ไม่ได้จดทะเบียนสมรส) ของจำเลย จะมาร้องขอเฉลี่ยทรัพย์ในคดีที่จำเลยถูกยึดทรัพย์เพื่อชำระหนี้ตามคำพิพากษาโดยอ้างว่าโจทก์ได้นำยึดทรัพย์ของจำเลยซึ่งเป็นทรัพย์ที่จำเลยทำมาหาได้ร่วมกับภริยามาเสียหมดแล้ว หาได้ไม่

ได้ความว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าหนี้นางแตงตามคำพิพากษาในอีกคดีหนึ่ง นางแตงกับจำเลยในคดีนี้เป็นสามีภริยากัน (ไม่ได้จดทะเบียนสมรส) โจทก์นำยึดทรัพย์ของจำเลยในคดีนี้เพื่อขายทอดตลาดชำระหนี้ตามคำพิพากษา ผู้ร้องยื่นคำร้องขอเฉลี่ยทรัพย์เข้ามาในคดีนี้โดยอ้างว่า โจทก์ในคดีนี้ได้นำยึดทรัพย์ของจำเลยซึ่งได้ทำมาหาได้กับนางแตงมาเสียหมดแล้ว

โจทก์คัดค้านไม่ยอมให้ผู้ร้องเฉลี่ย

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลทั้งสอง ให้ยกคำร้องขอเฉลี่ยของผู้ร้อง

ข้อวินิจฉัยของศาลฎีกามีว่า จำเลยมิใช่เป็นลูกหนี้ตามคำพิพากษาของผู้ร้อง ผู้ร้องเป็นแต่เพียงเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาของบุคคลอื่น กรณีจึงมิใช่เป็นเรื่องที่ผู้ร้องจะมาขอเฉลี่ยทรัพย์ในคดีนี้ได้